Lotus Emeya S

De Britse sportwagenfabrikant Lotus maakt, sinds het in Chinese handen is, grote stappen. Begin dit jaar reden wij met de volledig elektrische Eletre. Nu is het tijd voor de op dezelfde technische leest geschoeide Emeya.

Lotus kijkt niet op een hyperbooltje meer of minder. Waar de Eletre wordt aangeprezen als ‘hyper-SUV’, hebben we het bij de Emeya over een ‘hyper-GT’. Mooi gevonden. Hyper klinkt immers als de overtreffende trap van zo’n beetje alles. En omdat Lotus zijn pappenheimers kent, wordt er in het geval van de Emeya ook maar de kwalificatie ‘geboren op het circuit’ tegenaan gegooid. Volslagen onzin natuurlijk, maar het linkje naar de racesuccessen uit het verre verleden kan maar gelegd zijn, nietwaar?

De ambities zijn er niet minder om. Het huidige Lotus is high-end en wenst uitsluitend zaken te doen in het hoogste segment van de markt. En dus wordt er geen geheim van gemaakt dat de Emeya vooral de Porsche Taycan op de korrel heeft – en in de slipstream daarvan de Audi RS e-Tron GT, de Tesla Model S Plaid en de Mercedes EQS AMG. Grote schoenen om te vullen, want die concurrenten zijn allemaal absurd snel – wat wil je ook, met vermogens van rond de 1.000 (duizend!) pk – en weten waar Abraham de wegliggingsmosterd haalt. Weliswaar is de een wat meer op comfort gericht dan de ander, maar toch, je moet maar durven om je in dit selecte gezelschap een plaats bovenop de apenrots te willen verwerven.

Aan het uiterlijk zal het in ieder geval niet liggen. De Emeya is Lotus’ eerste vierdeurs sedan (de in beperkte oplage gebouwde, in 1989 geïntroduceerde Omega daargelaten, want dat was toch een beetje een Frankenstein-auto) en eerlijk is eerlijk: nimmer trokken wij met een testauto meer bekijks. Toegegeven, dat lag ook aan diens netvlies verschroeiende kleur (Solar Yellow – meerprijs € 2.290) en 22-inch tienspaaks wielen (voor € 2.610 onze persoonlijke favoriet, mits zilverkleurig), maar dat is spijkers op laag water zoeken. Want ook zonder die opties is de Emeya een absolute nekkenrekker: laag en breed en vol met lipjes en flapjes en luchtinlaten en uitstroomopeningen. Om over de actieve grille en achterspoiler nog maar te zwijgen. Volgens Lotus levert de achtervleugel 250 kg extra neerwaartse druk – waarmee maar gezegd wil zijn dat de aerodynamische toevoegingen er niet voor de Bühne zijn, maar daadwerkelijk een doel dienen.

Groot is hij ook. Voor de beeldvorming: de Emeya is net zo lang als een Mercedes S-klasse. En 1 cm breder. Dat je daarmee geen kwikzilverige sportwagen onder je achterwerk hebt, moge duidelijk zijn, zijn leeggewicht van 2,6 ton nog buiten beschouwing gelaten. Maar dat ambieert de Emeya ook helemaal niet te zijn. Het is een GT (Gran Turismo); bedoeld om in alle comfort op zeer hoge snelheid grote afstanden af te leggen, bij voorkeur over snelwegen. En dan doet een hoog gewicht een stuk minder ter zake. En is een wielbasis van 3,1 meter eerder een zegen dan een obstakel. Niet alleen vanwege de enorme binnenruimte, maar vooral ook vanwege de rust in het onderstel. De Stelvio-pas in recordtijd bedwingen doet u maar in uw 911. Of in uw Lotus Emira, for that matter.

De Emeya staat op hetzelfde technische platform als de Eletre. Dankzij nieuwe koeltechniek kon het accupakket niet alleen platter worden, maar biedt het ook de mogelijkheid om te snelladen met een ontzagwekkende 450 kWh. Daarmee is de Emeya op papier de snelst ladende auto ter wereld. Op papier, want er zijn nog geen snelladers die dit tempo aankunnen. Mocht u per ongeluk die ene 400 kWh-lader hebben getroffen, weet dan dat het 102 kW lithium-ion accupakket in een kleine tien minuten weer voor 80% vol is. Aan een iets gangbaardere 350 kWh-lader ‘tank’ je in vijf minuten 150 km bereik. Indrukwekkend.

Hardware-matig is de Emeya zo goed als identiek aan de Eletre. De niet nader aangeduide instapper heeft een vermogen van 613 pk (0-100 km/u in 4,2 sec, topsnelheid 250 km/u) en een theoretische (WLTP) actieradius van 610 km, wat in de praktijk neerkomt op 500-550 km. Daarboven staat de S, die dezelfde techniek herbergt, maar is voorzien van een rijkere uitrusting. Topmodel is de R, die met zijn 919 pk het sprintje van nul naar honderd in 2,8 seconden weet te klaren en pas bij 256 km/u de strijd met de luchtweerstand verliest. Vierwielaandrijving is standaard, evenals luchtvering en adaptieve demping. De R is daarnaast af-fabriek voorzien van vierwielbesturing, actieve stabilisatoren, grotere remmen en een versnellingsbak met twee overbrengingen.

Wij reden de Emeya S. En constateerden dat die eigenlijk hetzelfde rijdt als de Eletre. Hij is net zo misselijkmakend snel, heeft hetzelfde interieur (bezwijk vooral niet voor de verleiding om de optionele camera-buitenspiegels aan te vinken) met dezelfde hoogstaande afwerking, fraaie materialen, rijke uitrusting en weldadige comfort. Door het iets lagere zwaartepunt heeft hij een marginaal puntiger weggedrag, maar daar merk je bij normaal dagelijks gebruik niets van. Zijn grenzen liggen ver buiten het op de openbare weg haalbare en de stuurinrichting is direct en precies, zij het enigszins afstandelijk. U catapulteert zich van bocht naar bocht in volmaakte stilte, maar als u dacht met de Emeya een sportwagen in gezinsverpakking te kopen, dan komt u bedrogen uit. Daarvoor is hij (veel) te groot, (veel) te zwaar, zijn zijn reflexen niet instinctief genoeg en ontbreekt het hem aan welke rauwe sensatie dan ook. Een uiterst capabele Autobahn-verslinder is hij echter zonder meer. De Porsche Taycan mag dan meer gefocust zijn, de term ‘Hyper-GT’ is minder vergezocht dan je zou denken.

De Lotus Emeya is verkrijgbaar vanaf € 109.685. De door ons gereden S kost minimaal € 130.585, topmodel R heeft een vanafprijs van € 155.025. Een hoop geld, maar afgezet tegen een qua prestaties en uitrusting vergelijkbare Taycan een koopje. Wie durft?

(Dit artikel verscheen eerder op Advocatie.nl)