Mercedes-Benz EQS 580

Als lid van de Raad van Bestuur prefereert u een zekere grandeur in de wijze waarop u zich voortbeweegt. Of laat voortbewegen. De u ter beschikking gestelde Mercedes-Benz S-klasse voldoet voortreffelijk, maar ja, nieuwe tijden, verantwoord ondernemen en voorbeeldfunctie en zo. Laat Mercedes nu sinds kort een elektrisch alternatief bieden…

Dat alternatief heet EQS en daarmee ligt de lat meteen hoog. In 1972 introduceerde Mercedes de S-klasse. Die letter staat voor Sonder (lees: bijzonder, speciaal) en wordt sindsdien door de Duitsers gebruikt ter aanduiding van hun toplimousine, waarin al het technisch vernuft wordt geëtaleerd. Met dat in het achterhoofd mogen we van de EQS (‘EQ’ is Mercedes-lingo voor ‘volledig elektrisch’) buitengewone dingen verwachten.

De EQS maakt als eerste gebruik van het aluminium Modular Electric Architecture-platform, dat als basis dient voor een geheel nieuwe generatie elektrische Mercedi. Om te benadrukken dat de nieuweling, die afgelopen najaar aan het publiek werd voorgesteld, niets van doen heeft met de ‘fossiele’ S-klasse, is de EQS geen vierdeurs old boys network-sedan, maar een hypergestroomlijnde vijfdeurs hatchback. Wat heet, met een cW-waarde van 0,20 is de EQS zelfs de meest aerodynamische productieauto van dit moment. Efficiency is het toverwoord, vandaar dat we deze vormtaal in de toekomst vaker zullen zien. Sterker, de onlangs geïntroduceerde EQE is nauwelijks van zijn grotere broer ‘S’ te onderscheiden. Of dat een voor- of een nadeel is, mag u zelf bepalen. Hoe dan ook straalt de EQS aan alle kanten uit een kind van de 21^e eeuw te zijn. En legt hij zelfs een zekere bescheidenheid aan de dag, hetgeen voor een Mercedes bepaald niet vanzelfsprekend is.

Dat die aflopende daklijn gevolgen heeft voor de hoofdruimte achterin, laat zich raden, maar mensen tot zo’n 1,90 meter zullen er geen klachten over hebben. Hoe dan ook is er been- en armruimte in overvloed, óók op de achterbank, met dank aan de wielbasis van 3,21 meter; 10 cm méér dan een gewone S-klasse. De bagageruimte is met 610 liter (70 meer dan een S-klasse) zelfs ronduit vorstelijk te noemen.

Er zijn vier varianten beschikbaar, te beginnen met de achterwiel aangedreven instappers 350 en 450+. De eerste heeft een 100 kWh accupakket, levert 292 pk (0-100 km/u in 6,6 sec) en heeft een theoretisch (WLTP) bereik van 624 km. De 450+ heeft een 120 kWh accu, 333 pk (0-100 in 6,2 sec) en een actieradius van 719 km. Daarboven staat de vierwiel aangedreven 580 (120 kWh, 523 pk, 4,3 sec, 616 km). Alle drie hebben een elektronisch begrensde topsnelheid van 210 km/u. Topmodel is de AMG 53 met 658 pk, het standaardsprintje in 3,8 seconden, een topsnelheid van 220 km/u en een bereik van 577 km. Keurige prestaties, maar de gemiddelde Tesla Model S-piloot verblikt of verbloost er niet van.

Dat geldt ook voor de laadsnelheden. Met de EQC betaalde Mercedes leergeld. De kritiek op het trage opladen werd ter harte genomen en die lessen zien we nu terug bij de EQS. De 350 laadt met maximaal 170 kWh, de drie duurdere modellen pieken op 200 kWh. Daar valt prima mee te leven; bij een snellader ‘tank’ je in een kwartier zo’n 300 km bereik. Anderzijds: Hyundai haalt 220 kWh, Kia 240, Tesla 250, terwijl Porsche en Audi zelfs 270 kWh aantikken. Aldus bezien scoort de EQS hooguit gemiddeld en dat valt dan toch een beetje tegen voor een ‘S’, die op alle gebieden superieur heet te zijn. Maar laadsnelheden vertellen maar het halve verhaal. Uiteindelijk draait het om daadwerkelijk bereik. En laat de EQS nu juist dáárin uitblinken. Geen enkele EV komt verder op een volle accu dan dit vlaggenschip, zo stelde het onafhankelijke Amerikaanse milieuagentschap EPA onlangs proefondervindelijk vast. En dat is dan toch een prettige wetenschap. Of aankoopargument.

Zoals het een echte ‘S’ betaamt, zit de EQS boordevol technische snufjes. Die er allemaal op neerkomen dat de auto u nauwlettend in de gaten houdt en anticipeert waar mogelijk. Bij alle andere auto’s moet u, als u een buitenspiegel wilt verstellen, met een knopje het linker of rechter exemplaar selecteren. Zo niet bij de EQS. Daar hoeft u alleen maar naar de betreffende spiegel te kijken. U wilt iets pakken van de lege bestuurdersstoel? Geen probleem, de EQS schijnt u even bij. Als u bij stilstand naar de deurgreep reikt, waarschuwt de auto u voor verkeer in de dode hoek. Als u door een kuil rijdt, stuurt de EQS een signaal naar andere EQS-en, zodat hun luchtvering zich op die plek alvast schrap kan zetten. De bewegingen van uw oogleden worden geobserveerd om vermoeidheid te herkennen, waarna een verkwikkende stoelmassage de rest doet. En dan is dit nog maar het topje van de ijsberg.

Pièce de résistance is echter het (op de instappers optionele) digitale Hyperscreen-dashboard, dat zich over de volle breedte van de auto uitstrekt. Achter het stuur bevindt zich het 12,3 inch brede lcd instrumentarium, in het midden zien we een 17,7 inch aanraak-infotainmentscherm, terwijl de passagier een 12,3 inch Oled multimediascherm tot zijn/haar beschikking heeft. Alles onder één grote glasplaat. Prachtig, verbazingwekkend, met haarscherpe graphics en kraakheldere kleuren bovendien. En het werkt ook nog eens vlekkeloos, ofschoon wij wel eens snellere interfaces zijn tegengekomen.

De EQS heeft standaard luchtvering en 4,5 graden-meedraaiende achterwielen. Tegen meerprijs (€ 1.573) maakt Mercedes-Benz daar 10 graden van, wat een fors kleinere draaicirkel oplevert. Klinkt spannend, maar is feitelijk een kwestie van een druk op de knop, aangezien het systeem computergestuurd is. Het betekent echter ook dat u, grappig genoeg, de optie een jaartje kunt proberen. Bevalt het niet, dan zet Mercedes het gewoon weer uit. En over opties gesproken: overweegt u de AMG 53, dan kunt u kiezen voor het € 5.142 kostende Dynamic Plus Pack. Daarmee stijgt het motorvermogen naar een indrukwekkende 761 pk (1.020 Nm!) en de topsnelheid naar 250 km/u.

Wij reden de EQS 580 en waren onder de indruk van het comfort, dat gerust in kapitalen mag worden geschreven. Zijdezacht en in volmaakte stilte zoefden wij over het wegdek, hoewel korte dwarsrichels tamelijk stevig worden doorgegeven. De stoelen zitten voortreffelijk, de afwerking en gebruikte materialen zijn boven iedere twijfel verheven en er is altijd voldoende kracht aanwezig voor een indrukwekkende versnelling. Maar hoewel het onderstel in alle opzichten adequaat zijn werk doet, waarbij hoge bochtsnelheden niet uit de weg hoeven te worden gegaan, ontbreekt het de EQS ten enenmale aan sportiviteit. Een leeggewicht van bijna 2.600 kg poets je nu eenmaal niet zomaar weg. Belangrijker is echter het totale gebrek aan stuurgevoel. De EQS stuurt precies en redelijk scherp, maar Mercedes lijkt er alles aan te hebben gedaan om de inzittenden zo veel mogelijk van de buitenwereld af te sluiten. Lekker in hun eigen bubbel. Die afstandelijkheid is uiterst aangenaam, maar betekent ook dat de ware stuurman (m/v) niets te zoeken heeft bij de EQS.

De Mercedes EQS is verkrijgbaar vanaf € 91.303. Voor dat bedrag krijgt u de 350 Business Line. De duurste EQS (de AMG 53) kost € 172.010. Vink links en rechts wat leuke extra’s aan en u toucheert moeiteloos de twee ton. De komst van een SUV-uitvoering is al aangekondigd.

De EQS richt zijn pijlen rechtstreeks op de Tesla Model S (what’s in a name), die tot voor kort nauwelijks concurrentie had als het ging om laadtijd en actieradius. Maar de wet van de remmende voorsprong laat zich steeds duidelijker gelden. De Model S is inmiddels een kleine tien jaar op markt, in zo goed als ongewijzigde vorm. Bij gebrek aan concurrentie was er geen noodzaak voor verdere vernieuwing. Met de komst van de EQS is de Model S echter in een klap verouderd. Niet qua prestaties (Tesla is op dat vlak nog altijd superieur) en laadtijd, maar wel qua frisheid, afwerking, uitstraling en – vooral – rijbereik. Als de Amerikanen al een wake up call nodig hadden, dan hebben zij hem nu gekregen.

(Dit artikel verscheen eerder op Advocatie.nl)